التماست نمی کنم.به پایت نمی افتم.فقط از تو درخواست می کنم بگذار برایت بمیرم.روزی فکر می کردم اگر کنارت هم نباشم هیچ کس را نمی بینی جز من. ولی حالا به من ثابت شده که وقتی روبه رویت هم می ایستم همه کس را می بینی جز من!چقدر غریبانه به لحظه های زندگی ام رنگ آشنایی زدی و رفتی.تو را هیچ وقت از یاد نمی برم که تو آشنا ترین غریبه ی من بودی.

هیچ وقت نگو هرچه پیش آید خوش آید.

چون سر نوشت تو را با پوزخندی به خاک سیاه می نشاند...